Zonder Carleen en Liesbeth rijden we met 1 auto naar Biddinghuizen. Onderweg pikken we Dorien in Joure op. Na 3 bruggen die ons de toegang tot de polder wilden ontzeggen kwamen we iets verlaat aan. We beginnen meteen goed in de Grolsch met Frank Turner. Die heeft er om half twee al flink zin in. Deze troubadour van de nieuwe tijd brengt mooie ballades over het verleden en het heden. Lekkere nummers met mooie teksten. Heerlijk meezingen dus. Prima start van de dag.
Op verzoek van Maaike naar de India voor Royal Republik, 4 Zweden die wel een feestje willen bouwen. Met hun speedrock krijgen ze de tent wel mee en het toch al klamme zweet wel los. De zanger heeft sinds de Zwarte Cross zijn snor verloren, maar de act is niet veel veranderd. Blijft vermakelijk. "I can see your underwear, from down here" gaat er bij het Lowlandspubliek in als zoete koek. Daarna weer terug naar de Grolsch voor de Crystal Fighters. Dat dachten meer mensen, want het is er smoor druk. Met "Plage" hebben deze dame en heren uit Spanje een bescheiden zomerhit. De CD die ze hebben uitgebracht bevat een aantal aardige nummers, maar ook dubstep ellende als "I love Londen." Met dat nummer komen we aan en we blijven fijn buiten de tent. De man achter de mixtafel heeft besloten dat de Grolsch even de X-ray is. De bassen knallen eruit. Na "Plage" loopt de tent al weer aardig leeg. We houden het maar bij de CD. Kunnen we snel doorspoelen naar de leuke nummers.
Terug naar de India voor The Maine, powerpop uit Tempe, Arizona. De zaal is niet afgeladen vol en het publiek dat er staat is niet ouder dan 23. Vlotte nummers van het kaliber Makebelieve. Leuk dat hier plek voor is op Lowlands. We zoeken een plekje in de Alpha bij Skunk Anansie. Het is drukkend warm dus niet in het voorste vak, maar achter het hek. Ook daar is het al behoorlijk druk. Skin komt op in en strak broekpak met op de schouders zwarte veren die als een kemphaan omhoog staan. Uitstraling genoeg en ook een paar bekende nummers. Echter niet genoeg om ons lang te boeien. Happy Camper staat in de Lima en daar vertrekken we dan ook heen. Rik en Maaike in het gras en Richard in no time op 10 meter van het podium, ondanks de drukte. Je krijgt er wat ervaring mee om vooraan te komen te staan.:-) Happy Camper komt voor uit het Nederlandse Platenlabel Excelsior. Frisse melodietjes met wisselende zangers en zangeressen. We zien o.a. Ricky Koole, Janne Schraa en Blaudzun voorbij komen. Tim Knol heeft ook nog meegedaan. Leuk en gezellig feestje.
Dag 3 eist zijn tol, dus de afstanden gaan nu ook tellen. We blijven bij de Lima voor Jamie Woon. Dat wordt een beetje de tegenvaller van de dag. Met zijn muziek hangt hij ergens tussen Bravo en Grolsch waardoor hij in de Lima veel te veel bassen krijgt. Leuke CD, maar live komt het even niet tot zijn recht. Jammer, maar zo is het leven. In de India staat The View. Deze Schotten stonden in 2007 ook al op Lowlands en hadden met hun eerste CD veel succes. De moeilijke 2de CD ging ze niet best af. Met hun nieuwe CD gaat het weer de goede kant op. De springerige indie wordt vandaag echter beperkt door een voetblessure van de zanger. Hij zit op een kruk op het podium. Dat is meteen ook tekenend voor het optreden. De frisse nummers komen toch wat statisch over.
We sluiten af met Beady Eye in de Grolsch. Deze geamputeerde versie van Oasis is prima om aan te horen, maar bijna niet om aan te zien. De air waarmee zanger Liam Gallagher op het podium staat is uitermate irritant. Ondanks het klamme weer heeft de band besloten toch hun standaard outfit aan te doen. Voor Gallagher is dat een groene parka. Die is halverwege het optreden doorweekt. Geen fris gezicht. Er wordt ook geen contact met het publiek gezocht en het komt allemaal wat plichtmatig over. Beetje jammer, maar we hebben ze gezien. We versterken de inwendige mens nog met een pannenkoek, broodje frikandel en koffie en keren dan huiswaarts. Het was weer een mooie editie. Volgend jaar maar weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten