Eurosonic 2015 De Vrijdag

Alweer de derde en laatste dag van Eurosonic. Om 13 uur weer op pad naar All We Are bij de Twee Meter Sessies in het Summerlabb. Bij het begin van de set komen er twee schoolklassen binnen om proefjes te doen in het Summerlab. Hoop onrust, maar toch een aardige set. Misschien vanavond ook nog even heen. In Plato staat de Franse band Mina Tindle. On-Frans geluid en eigenlijk best aardig.

In The Coffecompany staan de IJslanders van Aestidor. Vikingen die mooie folkliedjes zingen. Het publiek luistert aandachtig. Gaat vast mooi worden in de Aa-kerk vanavond.

Bij Plato is het al flink druk. Gengahr speelt prettige Indirock. We zien er niet veel van, want de zaak is bomvol.We blijven wel binnen, want hierna staat Gavin James geprogrammeerd. Hij doet een set van 30 minuten, want de soundcheck met een gitaar is gauw gedaan. De CD's zijn onderweg dus hij rekt het nog een beetje. Geweldige set waarin de volle Plato meezingt. De CD's komen net op tijd binnen. We nemen een gesigneerd exemplaar mee.

Via twitter krijg ik een tip dat Sir James Band  in Pure Frozen in het Koude Gat optreedt. We moeten even zoeken, maar dan bestellen we beneden een koffie en lopen door naar het kleine zaaltje boven.  Daar zit de 5-mans band op 3 vierkante meter. Ze spelen nummers van hun nieuwe CD. Prettige Indiefolk. Prima bandje met veel potentie.

Na een maaltijd met de familie in een eetcafé weer door naar The Slow Show bij 2 Meter  sessies. Mooie ingetogen set met gedempte blazers en nog zonder de strijkers. Mooie opwarmer voor vanavond.

Om half acht op de Grote Markt als de Martinitoren in een potlood wordt veranderd. Trots op mijn stad die zich deze dagen van haar   beste kant laat zien. Om acht uur beginnen we de avond weer in het Grand Theatre met het IJslandse Kaleo. Het is een band met twee gezichten. Ze starten de set met ingetogen Indiefolk liedjes. Klinkt een beetje Bon Iver achtig. Erg fijn. Langzaam wordt het volume opgevoerd en verandert de band in een vrij traditionele bluesband. Goed maar  weinig onderscheidend.

Voortijdig door naar Vindicat waar Orla Gartland staat. De zaal is nog helemaal leeg als we binnen komen, maar die vult zich rog nog redelijk voordat de roodharige Ierse met gitarist en drummer het podium betreedt. Haar nummers bestaan voor een deel uit haar Youtube-nummers met gitaar. De nieuwere nummers hebben meer volume en ook wat meer tempo. Ze doet een cover medley van Kate Bush's Running up that hill en Cindy Lauper's Time after time. Beide dames hebben hetzelfde met hun nummers, soms ingetogen en soms wat vlotter. Ik ga voor het laatste.

In Huis de Beurs staat de garagerockband Fufanu. De IJslanders maken een aardige bak herrie, die op zich wel te pruimen is. Het kan nog wat strakker en de zanger zou nog wel iets toonvaster mogen zijn.

Op tijd naar de Aa-kerk voor The Slow Show. Het is al aardig druk in de kerk en die zal later ook helemaal vol zijn. Prachtige setting voor deze donkere Indieband. Toch opvallend dat er ook nu weer veel gekletst wordt in het publiek. Vooraan valt dat gelukkig mee. Tien man ster staan ze met blazers en strijkers op het podium. De donkere stem van de zanger klinkt prachtig in de akoestiek van de kerk. Hoogtepuntje van de avond.

In Vindicat staat de Zweedse singer-songwriter Andreas Moe. Gepromoot door 3FM dus het is er bijzonder druk. Volgens mij is de man bij de ingang de tel een beetje kwijt. We zien een man met gitaar met staartje. Technisch klopt het qua gitaarspel en zang, maar  het mist de X-factor. Pas na twee nummers wordt er wat contact met het publiek gezocht, maar het is allemaal wat plichtmatig. Zelfs hitsingle Ocean wordt zonder enige aankondiging gebracht. Ik hou het dan maar  voor gezien.

Voor Huize Maas staat een flinke rij, dus ik loop door naar Huis de Beurs. Ook daar een rij, maar een stuk korter. Vrij snel na het begin van All We Are ben ik alsnog binnen. Zoek mijn broer op en kan zelfs even zitten aan de zijkant. Niet onprettig want de voeten beginnen wat gevoelloos te worden. All We Are zet een prima set neer met alternative Indie. Een bandje dat we graag nog een terug zien op Lowlands of elders.

In Huize Maas is het al enorm druk in afwachting van de afterparty met Chef Special. Voorin staat het Ierse Raglans. Ze zijn enthousiast, maar het is vooral hard en daar wordt het niet beter van. Nou ja het kan niet altijd meezitten.De afterparty in Huize Maas wordt geopend door Chef Special. Joshua en vrienden hebben blijkbaar niet begrepen dat ze een feestje moeten bouwen en dat je dan dus niet eerst vier onbekende nummers gaat spelen.
Wij houden het daarom voor gezien en gaan maar eens even het alternatieve circuit bezoeken. In The Gym het voormalige gymnasium/bioscoop/discotheek aan de Oosterstraat zit tegenwoordig een alternatief cultureel centrum. Drie euro toegang en dan kom je in een soort doolhof waar het wemelt van de hipsters met baardjes en staartjes. In allerlei ruimtes zijn optredens. We komen in een zaaltje waar een DJ staat te sampelen en mee te zingen. Ik meen Ganz te herkennen. Op mijn lijstje een dikke 5 (wil ik nog niet dood  gevonden worden) maar op dit tijdstip  best vermakelijk.

In een ander zaaltje maakt een hardrockband aanstalten om te beginnen. Ze staan op de vlakke vloer en wij gaan op een verhoging aan de zijkant staan. Als ze een keer beginnen klinkt er rsnoeiharde speedrock die tot een behoorlijke moshpit leidt. Blij dat we op een verhoging staan. Geen idee hoe de band heet, maar na een paar nummers hebben we het wel gezien. Bij de uitgang staan de heren van Dead Neanderthals een partijtje te blazen bovenaan de trap. We gaan met een glimlach weer naar buiten. Patatje op de Markt en tevreden naar huis.